ถ้ามีคำถามว่า 6 ปีที่ผ่านมาในคณะแพทย์มช.ประทับใจอะไรบ้าง เอ...จะตอบว่าอะไรดีนะมันเยอะไปหมดแต่นึกไม่ออกน่ะ แต่มีอะไรอย่างหนึ่งที่เราจำได้ขึ้นใจเลยก็ตอนอยู่ปี 3 นั่นแหละ มันสุดๆ คงจะเดาออกแล้วใช่ไหมว่าคืออะไร(ก้อชื่อมันบอกอยู่แล้วนี่) ใช่แล้วlove train ยังจำกันได้ไหมเพื่อนๆ (ได้โปรดอย่านึกในใจว่าใครเป็นเพื่อนกันคุณ) รถไฟขบวนที่เราเคยนั่งด้วยกันมา มันน่าตื่นเต้นและสนุกเท่าไร ยิ่งใครขึ้นไม่ทัน (ต่อแถวไม่ได้)หรือขึ้นผิดขบวน ยิ่งตื่นเต้นกันไปใหญ่ ถ้าพูดแล้วใครจำไม่ได้หรือ นึกในใจพร้อมกับทำหน้าinnocentว่า "เอ...มันมีไอ้แบบที่ว่าในคณะเราด้วยเร๊อะนี่ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะนี่" เราจะรื้อฟื้นให้ละกัน

จะว่าไปแล้วประวัติความเป็นมาของมันยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดนัก แต่ได้ข่าวมาอย่างข้าวๆว่า ได้ก่อตัวกันอย่างจริงจังเมื่อปีพ.ศ.2538 หรือตอนพวกเราอยู่ปี 3 นั่นแหละ สมัยนั้นเป็นยุคที่กิจกรรมต่างๆเฟื่องฟูถึงขีดสุด มีทั้งกีฬา ห้องcheer ละคร ร้องเพลง ดูบอล เล่นไพ่ โอ๊ย!เยอะแยะทำให้เวลาว่างที่ใช้ในการเรียน ถูกนำมาใช้กันด้วย ดังจะเห็นได้ว่าเมื่อถึงชั่วโมงlectureบางวิชา เช่น commed หรือ beh.นั้น นักศึกษาจะหายกันไปครึ่งต่อครึ่ง จะว่าไปอาจเหลือไม่ถึงครึ่งก็ได้เพราะเราก็ร่วมโดดเหมือนกัน ส่วนพอถึงชั่วโมงlabก็จะเข้ากันไปไม่นานก็ออกมา โดยเมื่อดูslide showจบก็เดินออกกัน ปล่อยให้เจ้าพ่อ-เจ้าแม่lectureทั้งหลายจดรูปไว้แล้วค่อยมาเผื่อแผ่อีกทีตอนใกล้สอบ (พูดถึงตรงนี้เริ่มนึกถึงใครกันบ้างแล้วล่ะ เจ้าพ่อ-เจ้าแม่ของพวกเรา) จริงๆแล้วมีกิจกรรมอีกอย่างนึงที่เพื่อนๆบางคนอาจไม่รู้กันเพราะเป็นกิจกรรมที่ทำกันในหอชาย........นั่นแน่!!อย่าคิดลึกล่ะ กิจกรรมที่ว่าคือการเล่นเกมเศรษฐีนั่นเองมีทั้งเป็นvdo gameและเป็นกระดาน พวกเราเล่นกันอย่างบ้าคลั่ง เล่นกันตั้งแต่เย็นจนสว่าง บางทีพักเที่ยงก็กลับหอมาเล่นกันแล้วก็โดดกันไปเลย ช่วงหลังๆมีเกมหุ้นอะไรมาอีกยิ่งไปกันใหญ่ จากที่กล่าวมาทั้งหมด ทำให้นศพผู้ซึ่งมีทั้ง IQ และ EQ อันสูงส่งคิดจัดตั้งองค์กรลับขึ้นมา มีcode nameสุดเท่ว่า love train (choolaๆ)นั่นเอง ซึ่งคณะกรรมการขององค์กรและสมาชิกเป็นผู้ใดนั้นไม่อาจเปิดเผยได้ เนื่องจากเวลามีการขุดคุ้ยกันขึ้นมาเล่นงานได้หากใครคนใดคนหนึ่งในรุ่นเราได้เป็นใหญ่กับเขามั่ง อนึ่งองค์กรนี้เป็นองค์กรเพื่อการกุศลมิได้มีการหารายได้จากการจัดตั้งแม้แต่แดงเดียว

วัตถุประสงค์ขององค์กรมีดังนี้
1.เพื่อทำให้กิจกรรมของทางคณะได้ผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ ดังจะเห็นได้จากเราสามารถทำให้น้องชนะการเดินพาเหรด และชนะใจคนดูในการประกวดกองเชียร์วันกีฬาสี
2.เพื่อน นศพ จะได้มีความสามัคคีปรองดอง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ซึ่งเป็นลักษณะของแพทย์ที่ดี
3.เพื่อฝึกทักษะในการทำงานที่ต้องเป็นความลับ ฝึกความรอบคอบ ไม่ให้ผู้คุมสอบรู้เพราะถ้ารู้อาจเสียชีวิตได้
4.เพื่อสามารถบริหารเวลาได้ดี เช่น ในเวลาเรียนสามารถออกไปดูหนัง ไปเที่ยวได้
5.เพื่อฝึกให้เป็นคนช่างสังเกต แม้ในจุดที่เล็กๆที่ไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถเขียนคำตอบลงไปได้ เราก็ต้องสังเกตุให้ดีว่าคำตอบนั้นเขียนอยู่ตรงไหน อย่าไปดูข้อสอบว่ามันถามว่าอะไร เพราะเสียเวลาอ่านก็ไม่เข้าใจ แถมต้องทรมานปวดตาปวดหัวเวลาดูกล้องด้วย
6.เจ้าหน้าที่labจะได้ไม่ต้องทำงานหนักในการทำความสะอาดโต๊ะที่ใช้ในการสอบ เพราะว่าchalkที่ไว้เขียนข้อหรือคำถามมันจางไปมากแล้ว

จากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่าเป็นองค์กรที่มีประโยชน์และสมควรสนับสนุนอย่างยิ่ง ส่วนผลพลอยได้บางอย่างเช่นสอบผ่านกันทั่วหน้าหรือได้คะแนนเยอะๆกันโดยที่อ่านน้อยๆนั้น เป็นสิ่งที่พวกนศพไม่ค่อยสนกันเท่าไรนัก ว่ามั๊ย อิ อิ

เป็นไงบ้างหลังจากที่อ่านบทความข้างบนไปแล้ว คิดว่าเพื่อนๆคงนึกถึงเหตุการณ์ที่เราผ่านมาด้วยกันนะ แม้ว่ามันจะมีอุปสรรค์บ้าง เช่นข้อสอบยากไปบ้าง ดูคำตอบผิดไปดูของตอนสอบครั้งที่แล้วบ้าง แต่มันก็ทำให้เราหลายๆคนมาได้มานั่งเล่นnetกัน ณ จุดนี้ได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นจุดไหนในโลกก็ตามอยากให้พวกเรามีจิตใจที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันมีความระลึกอยู่เสมอว่าพวกเราคือหมอมช.รุ่น36นะ

ตอนนี้และต่อจากนี้ แต่ละคนต้องฟันฝ่าอุปสรรคด้วยตัวคนเดียวแล้ว ส่วนคนที่มีคู่แล้วก็ดีใจด้วย ขอให้เป็นหมอที่ดี ประสพความสำเร็จในชีวิตล่ะ แม้หากได้เป็นรัฐมนตรีกับเขาก็ไม่ต้องกลัวนะไม่โดนบทความนี้เล่นงานถึงตัวแน่นอน

บทแถมท้าย

Credits (รายนามเจ้าพ่อ-เจ้าแม่lecture)
บุ๋มปองรัก, เม, ก้อง, ต่อพงษ์, เอกรินทร์ และอื่นๆ(ใครอยากได้creditบอกได้นะ)

อยากจะกล่าวอีก 2 เรื่องที่ยังพอนึกออกตอนนี้ ก็เกี่ยวกับการโกงอีกนั่นแหละ 555 อย่าว่ากันเลยนะ ก็เรื่องนี้มันหนุกนี่นา

- จำได้ป่าววันเกิดสุริยุปราคา(เขียนถูกป่าว) ก็ตอนปี 3 อีกนั่นแหละ จำได้ว่าวันนั้นตรงกับวันสอบpathoพอดี พวกเราก็ทำทีว่าอยากดูกันสุดๆบอกว่าหลายร้อยปีมีครั้งที่จะเต็มๆดวงขนาดนี้ อาจารย์เลยใจดีอนุญาตให้ออกไปดูได้แต่ห้ามคุยกัน พวกเรารับปากกันอย่างดี ก็วิ่งออกไปดูกันตรึมเลย แปลกดีนะไม่คุยกันอีท่าไหนไม่รู้ เสียงเงี๊ยะดังจนได้ยินไปถึงใต้RB (อันนี้คนขายเครปบอกมา ว่าแต่ตอนนั้นมีเครปขายแล้ว?) สรุปแล้วไม่รู้ว่าพวกเราได้ดูสุริยุปราคากันมั่งป่าวเนี่ย ที่แน่ๆได้ดูคำตอบกับแลกเปลี่ยนทัศนคติต่อข้อสอบครั้งนั้นกันอย่างเมามัน 5555

- ส่วนอีกอันเป็นในกลุ่มนะ ตอนปี 5 อยู่fammed ทุกคนคงรู้ดีแหละว่าลอกกันขนาดไหน ตอนสอบอาจารย์(ลืมชื่อ)ก็เข้ามาคุม สักพักก็แกหลับไป เราก็เอาหนังสือมาเปิดลอกแต่ยังเปิดยากอยู่ พออาจารย์ตื่นก็รีบเก็บหนังสือ ต่อมาแกก็ออกไปข้างนอกบอกให้ไอ้จูน ซึ่งเป็นประธานนักเรียนคุมด้วยนะ จูนก็คุมเป็นอย่างดี รีบเอาหนังสือมาเปิดลอกต่อไป ลอกกันไปได้ช่วงหนึ่ง อาจารย์เปิดประตูเข้ามาอีกที ทายซิว่าเกิดอะไรขึ้น ก็หัวหน้าของเราน่ะสิ ดันทำหนังสือที่เตรียมมาเปิดลอกตกพื้น จำได้ว่าเป็นharrison pocketละมั้ง ตกดังปุ๊(ดังมากๆ) โคตรขำเลย แต่สงสัยตอนนั้นอาจารย์แกทำเอาหูไปนา เลยไม่ได้ยิน แต่บอกว่าเดี๋ยวขอตัวกลับก่อนนะ ทำเสร็จให้รวบรวมฝากไปให้ห้องธุรการด้วย เราก็เปิดกันต่อไป สนุกมาก รู้สึกตอนนั้นเจ๊ดาว แกออกห้องสอบไปคนแรก ผู้เก็บรวบรวมข้อสอบ(หัวหน้าของเรา) ก็เลยจัดการตรวจให้เจ๊ดาว ซะเลย โดยมี ผู้ตรวจทานให้กันอีกเพียบ จำไม่ได้แล้วว่าได้เกรดอะไรมา

- เรื่องสุดท้ายเป็นความลับต่อไป ของกลุ่มนศพ.ปี5กลุ่มเรา เบียร์เราขอบใจมากนะ เห็นไหมความลับยังมีในโลกด้วย

สรรค์ '129