ชีวิต extern
ปี 6 เป็นปีที่ทุกคนรอคอย จำได้เลยว่าพอใกล้จะจบปี 5 พวกพี่ๆ ปี 6 ก็นับวันจะจบ
ส่วนพวกเราก็นับวันว่าจะได้เป็น extern ซะที พวกเรารู้สึกว่าชีวิต 6 คงจะตื่นเต้น
สนุก ไม่ต้องซีเรียสกับการท่องหนังสือมากนัก และอาจารย์ก็ไม่ค่อยเข้มงวดกับพวกเรา(
อาจารย์คงไม่คาดหวังว่าพวกเราจะได้ความรุ้อะไรเท่าไหร่ เพราะจริงๆ แล้วพวกเราก็เรียนครบหลักสูตรตั้งแต่ปี
5 แล้ว)
จำได้ว่าวันแรกที่เราขึ้น
extern เป็นวันที่ 8 มีนาคม 2541 เหมือนกับเป็นวันเริ่มต้นชะตากรรม ของพวกเราแท้ๆ
บางกลุ่มที่ขึ้น ward med ก่อนกลุ่มแรก โดยเฉพาะที่ต้องออกไปโรงพยาบาลรอบนอกก่อนก็จะยิ่งตื่นเต้นมากเช่นกลุ่มของเราต้องไปที่ร.พ.ศูนย์ลำปางก่อน
กลุ่มเราขับรถไปกันเองก็อาศัยเพื่อนที่มีรถ คนที่ไม่มีก็อาศัยไปกับเค้าด้วย ไปเป็นกลุ่มก็สนุกดี
คนที่อยู่เวรวันแรกของชีวิต extern ก็ยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ วันนั้นพวกเราทั้งกลุ่มก็ไปขึ้นอยู่เวรด้วยกันหมด
staff ยังชมกลุ่มเราเลยว่า ขยันจัง แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย พวกเรากลัวมากกว่าต่างหาก
พอเวลาผ่านไปหลายๆ วันความเชยชินก็เข้ามาแทนที่ความตื่นเต้น ความขยันก็เริ่มลดลงตามกาลเวลา
พอถึงเวลาที่ต้องกลับเข้ามาในสวนดอกชีวิตก็เหมือนตอนปี4 ปี5 เพราะว่ามีอาจารย์มี
พี่ dent เยอะ เราก็อุ่นใจ
วอร์ดต่อไปเป็นศัลย์ก็รู้สึกสนุกที่จะได้ขับรถไปเที่ยวต่างจังหวัดอีกแล้ว บางกลุ่มไปเชียงราย
ลำปาง และ พิษณุโลก ก็มีความสนุกต่างๆ กันไป พอวันไหนมีเวลาว่างไม่อยู่เวรเราก็จะชวนกันไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดนั้นๆ
เรื่องชูรสอีกเรื่องของ extern ก็คือ เรื่องของความรัก บางคู่ก็มาได้เป็นแฟนกันก็ตอนปี
6 นี่เอง ส่วนบางคนที่ไม่คิดว่าตัวเองจะได้เกิดก็ดันมีน้องๆ หรือพี่ dent มาปิ๊ง
ก็ประสบความสำเร็จกันไปอีกหลายคู่
พอเวลาผ่านไปประมาณครึ่งปี เราก็เริ่มชาชิน จริงแล้วเป็น extern นี่ก็ประหยัดค่าอาหารเย็นเหมือนกันนะ
เพราะว่าร.พ.จะมีกับข้าวเย็นให้กินฟรีไม่ต้องออกไปหากินข้างนอก ถึงเวลาที่ต้องมาชึ้น
ward เล้กๆ เช่น เด็ก สูติ ER ortho commed ก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาพักผ่อนของพวกเรา
จำได้ว่าวันไหนลงเวร ER ตอนเที่ยงคืนเราก็จะนัดแนะกันไปกินไก่ CMU (ใครไม่รู้จัก
..เชยแหลก)
และแล้วก็มาถึงเวลาที่พวกเราก็ทำเลียนแบบรุ่นพี่บ้างก็คือนั่งนับวันจบชีวิตการเป็นนักศึกษาแพทย์เราจะจบเป็นหมอเต็มตัวกันแล้ว
พวกเราก็จบกันวันที่ 8 มีนาคม 2542 ระยะเวลา 1 ปีเต็มเราได้ประสบการณ์ ต่างๆ นาๆเยอะแยะ
พอผ่านชีวิต extern มาได้เรารู้สึกว่าพวกเรารักกันมากขึ้น พวกเราขอขอบคุณท่านอาจารย์
และพี่ dent รวมถึง พี่พยาบาลด้วยที่คอยจ้ำจี้จ้ำไชเรามาตลอด
เอ็ม '081